آیا لنزهای تماسی می توانند صفحه نمایش نهایی کامپیوتر باشند؟

تصور کنید که باید سخنرانی کنید، اما به جای اینکه به یادداشت های خود نگاه کنید، کلمات درست جلوی چشمان شما حرکت می کنند بدون توجه به اینکه به کدام سمت نگاه می کنید.
این تنها یکی از بسیاری از ویژگی هایی است که سازنده لنزهای تماسی هوشمند قول داده در آینده ارائه دهد.
«تصور کنید... شما یک نوازنده هستید و اشعار یا آکوردهای شما درست جلوی چشمان شماست.یا شما یک ورزشکار هستید و بیومتریک، مسافت و سایر اطلاعات مورد نیاز خود را دارید.

نحوه قرار دادن لنزهای تماسی
شرکت او در آستانه آغاز آزمایش کامل لنزهای تماسی هوشمند مبتنی بر انسان است که به کاربران یک نمایشگر هدآپ می دهد که به نظر می رسد جلوی چشمان آنها شناور است.
لنز اسکلرال محصول (عدسی بزرگتر که تا سفیدی چشم امتداد دارد) دید کاربر را تصحیح می کند و در عین حال یک صفحه نمایش کوچک microLED، حسگرهای هوشمند و باتری حالت جامد را نیز در خود جای داده است.
آقای سینکلر گفت: "ما آنچه را که یک نمونه اولیه کاملاً کاربردی می نامیم ساخته ایم که در واقع کار می کند و پوشیدنی است - به زودی آن را در داخل آزمایش خواهیم کرد."
اکنون برای بخش سرگرم کننده، ما شروع به بهینه سازی برای عملکرد و قدرت می کنیم و آن را برای مدت طولانی می پوشیم تا ثابت کنیم که می توانیم آن را در تمام طول روز بپوشیم.
ربکا روجاس، مدرس بینایی سنجی در دانشگاه کلمبیا، گفت: لنزها ممکن است "شامل توانایی خود نظارتی و ردیابی فشار داخل چشم یا گلوکز باشند." برای مثال، افراد مبتلا به دیابت نیاز به نظارت دقیق بر سطح قند خون دارند.
آنها همچنین می توانند گزینه های تحویل داروی طولانی مدت را ارائه دهند که می تواند برای تشخیص و برنامه ریزی درمانی مفید باشد.دیدن اینکه این فناوری تا چه حد پیشرفت کرده و پتانسیلی که برای بهبود زندگی بیماران ارائه می دهد، هیجان انگیز است.
تحقیقات با ردیابی نشانگرهای زیستی خاص، مانند سطوح نور، مولکول‌های مرتبط با سرطان یا میزان گلوکز در اشک، عدسی‌هایی می‌سازد که می‌توانند شرایط پزشکی را از بیماری‌های چشمی گرفته تا دیابت و حتی سرطان را تشخیص داده و درمان کنند.
به عنوان مثال، تیمی در دانشگاه ساری یک لنز تماسی هوشمند ساخته اند که حاوی یک آشکارساز نوری برای دریافت اطلاعات نوری، یک حسگر دما برای تشخیص بیماری زمینه ای قرنیه و یک حسگر گلوکز برای نظارت بر سطح گلوکز در اشک است.
یونلونگ ژائو، متخصص انرژی گفت: «ما آن را فوق‌العاده مسطح، با یک لایه مشبک بسیار نازک ساختیم، و می‌توانیم لایه حسگر را مستقیماً روی لنز تماسی قرار دهیم، بنابراین می‌تواند مستقیماً چشم را لمس کند و با مایع اشک تماس پیدا کند.» مدرس ذخیره سازیو بیوالکترونیک در دانشگاه ساری.
دکتر ژائو می‌گوید: «به‌دلیل انعطاف‌پذیری بیشتر، پوشیدن آن راحت‌تر و به دلیل تماس مستقیم با مایع اشک‌آور، می‌تواند نتایج حسی دقیق‌تری ارائه دهد.»
یکی از چالش‌ها این است که آنها را با باتری‌هایی تغذیه کنیم که بدیهی است که باید بسیار کوچک باشند، بنابراین آیا می‌توانند انرژی کافی برای انجام هر کار مفیدی را فراهم کنند؟

نحوه قرار دادن لنزهای تماسی
Mojo هنوز در حال آزمایش محصولات خود است، اما می‌خواهد مشتریان بتوانند لنزهای آن را در تمام طول روز بدون نیاز به شارژ کردن استفاده کنند.
«انتظار [این است] که شما دائماً اطلاعاتی را از فیلم دریافت نکنید، بلکه برای مدت زمان کوتاهی در طول روز.
یکی از سخنگویان شرکت توضیح داد: «دوام واقعی باتری به نحوه و تعداد دفعات استفاده از آن بستگی دارد، درست مانند گوشی هوشمند یا ساعت هوشمند امروزی شما.
از زمانی که گوگل عینک هوشمند خود را در سال 2014 عرضه کرد، نگرانی های دیگری در مورد حفظ حریم خصوصی مطرح شد که به طور گسترده به عنوان یک شکست تلقی می شود.
دانیل لوفر، تحلیلگر ارشد سیاست در جنبش حقوق دیجیتال Access Now، گفت: «هر وسیله مخفی با دوربین جلویی که به کاربر اجازه می‌دهد عکس بگیرد یا فیلم ضبط کند، حریم خصوصی ناظران را به خطر می‌اندازد.
با عینک‌های هوشمند، حداقل فضایی برای سیگنال دادن به اطرافیان در هنگام ضبط وجود دارد - به عنوان مثال، یک چراغ هشدار قرمز - اما با لنزهای تماسی، دیدن نحوه ادغام چنین ویژگی دشوارتر است.
علاوه بر نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی، تولیدکنندگان می‌توانند نگرانی‌های پوشنده در مورد امنیت داده‌ها را نیز برطرف کنند.
لنزهای هوشمند تنها زمانی می توانند کار کنند که حرکات چشم کاربر را ردیابی کنند و این در کنار سایر داده ها، می تواند چیزهای زیادی را فاش کند.
«اگر این دستگاه‌ها داده‌هایی را در مورد آنچه که من به آن نگاه می‌کنم، مدت زمانی که به آن‌ها نگاه می‌کنم، ضربان قلبم وقتی به کسی نگاه می‌کنم افزایش می‌یابد یا وقتی از یک سؤال خاص می‌پرسند چقدر عرق می‌کنم، جمع‌آوری می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند، چه می‌شود؟آقای اهرم گفت.
او افزود: «این نوع داده‌های صمیمی را می‌توان برای استنتاج‌های مشکوک در مورد همه چیز از گرایش جنسی ما گرفته تا اینکه آیا در بازجویی حقیقت را می‌گوییم، استفاده کرد.
نگرانی من این است که دستگاه هایی مانند عینک AR (واقعیت افزوده) یا لنزهای تماسی هوشمند به عنوان یک گنجینه بالقوه از داده های خصوصی دیده شوند.
همچنین، هرکسی که به طور منظم در معرض قرار دارد، با محصول آشنا خواهد بود.
لنزهای تماسی از هر نوع که باشند، اگر به درستی از آنها مراقبت یا استفاده نشود، می تواند سلامت چشم را به خطر بیندازد.
خانم روجاس از دانشگاه کلمبیا گفت: "مانند هر وسیله پزشکی دیگری، ما باید اطمینان حاصل کنیم که سلامت بیماران ما اولویت اول ما است و مهم نیست از چه وسیله ای استفاده می شود، مزایای آن بیشتر از خطرات است."
"من نگران عدم رعایت یا بهداشت ضعیف لنز و نصب بیش از حد هستم.اینها می تواند منجر به عوارض بیشتری مانند تحریک، التهاب، عفونت یا خطر سلامت چشم شود.
با توجه به اینکه انتظار می رود لنزهای موجو تا یک سال دوام بیاورند، آقای سینکلر اعتراف کرد که این یک نگرانی است.
اما او خاطرنشان کرد که لنز هوشمند به این معنی است که می‌توان آن را طوری برنامه‌ریزی کرد که تشخیص دهد به اندازه کافی تمیز شده است یا خیر و حتی در صورت نیاز به تعویض به کاربر هشدار دهد.
آقای سینکلر گفت: «شما فقط چیزی مانند یک لنز تماسی هوشمند راه اندازی نمی کنید و انتظار دارید همه در روز اول آن را بپذیرند.
مانند تمام محصولات مصرفی جدید، مدتی طول می کشد، اما ما فکر می کنیم که این امر اجتناب ناپذیر است که تمام عینک های ما در نهایت هوشمند شوند.